Interview

Op 1 september start op VT4 Terra Incognita. Een groep van 18 mensen hebben als streefdoel het mysterie van de zeenomaden te ontrafelen. Eén van hen is de Vlaamse verpleger Steve. Onze reporter Bart had tijdens de persvoorstelling van Terra Incognita een kort babbeltje met Steve over zijn Terra Incognita-ervaring..

Steve, waarom neemt een 34-jarige verpleegkundige deel aan Terra Incognita?
Ik denk dat het een vrij logische stap is. Voor mij heeft het veel te maken met mijn ingesteldheid om dicht tegen de natuur te leven. En Terra Incognita was voor mij echt wel het leven in de natuur.

Het komt bij mij over alsof Steve de Frank (Expeditie Robinson) van Terra Incognita is. 
Ik denk dat dit een conclusie is, die achteraf moet getrokken worden. Ik denk dat het onmogelijk is om dit vooraf al duidelijk te stellen. In het opzicht van dicht bij de natuur te leven, herken ik het verhaal van Frank een beetje. In mijn ogen houdt dicht bij de natuur leven vooral in dat men respect moet tonen voor hetgeen er groeit en leeft in onze omgeving.   

Hebben mensen te weinig respect?
Ik denk dat mensen te weinig respect hebben voor de omgeving waarin ze leven. Gewoon de voeling ontbreekt al met de natuur in onze maatschappij. Hoeveel mensen kennen hun eigen buren nog?

Hoe valt het dan mee om als mens van de natuur in een groep gegooid te worden?
Noem het maar gerust: de schrik voor het onbekende. Je weet niet of het gaat klikken met de mensen waarmee je op een eiland wordt gedropt en welke impact ze op jou gaan uitoefenen. Vooraf had ik hier zelfs de grootste schrik voor. In mijn ogen waren alle ontberingen veel minder erg. 

Was het leven in groep dan een onbekende wereld voor jou?
Voor mij stond de Incognita in Terra Incognita synoniem om te overleven met onbekende mensen. Ik heb al in Zuid-Afrika een weekje tussen de Zulu’s geleefd. Mijn ouders wonen in de Ardennen. Zelf trek ik regelmatig op m’n eentje de bossen in. Ik heb niet veel schrik in de natuur.

Wat heb je bijgeleerd?
Wat mij vooral is bijgebleven, is dat de creativiteit wordt aangescherpt. Op het moment dat je daar toekomt, zie je niets. Maar na een paar dagen zie je vissen en krabben …

Creatief met een krab …
Niet op die manier… Maar je moet die krab nog altijd kunnen vangen en je moet ze ook nog kunnen klaar maken. Daarnaast ben je ook een pak gevoeliger. Je zit 24 u op 24 op elkaars lip. De emoties worden 1000 keer harder en bepaalde gevoelens worden ook aangescherpt.
 
Is Steve emotioneler geworden?
Neen, dat was ik al. In dat opzicht is er niet veel veranderd. De emoties die er waren, heb ik ook laten zien. 

Bedankt voor het babbeltje.