Aflevering 2

 

“Hoe meer je weet, hoe beter het is.” zo vat Lex het doel voor de achterblijvers op het vasteland samen.

”Typisch hé. Ik zit altijd met de vrouwen, dat is ongelooflijk!” Maarten is de enige man in het jonge team.

Maarten wordt als leider van jonge team aangeduid. Lisa onderstreept:”Je hebt al een mooi hoedske op!”

”Onderschat de jeugd niet.” zegt Machteld, waarop Steve repliceert:”Ja want wij zijn al op leeftijd!”

Het oudere team wil een coördinator aanduiden voor tijdens de proef. Steve:”Tijdens de proef hé! Achteraf mag je die gewoon weer de huid vol schelden.”
Salama tracht de spelers op Koh Muk uit te leggen hoe steenkool te maken en hoe te koken. Gianni:”Hij gaat een vuurtje stoken!”
”Die zeenomaden en het wiel en al die dingen, die komen op me af!” verklaart een geëmotioneerde Pascal.

Lex lijkt de verjaardag van zijn zoon te gebruiken om te kunnen promoveren:“Misschien is een verjaardag van een zoon die je op dat moment hebt, ook nog eens een extra stem waard.”

”Ik kom boven en ik hoor al die meiden gewoon gek worden!” De jonge groep is enthousiast als Sarah als eerste de stok bovenduikt!

”Ik zie jou knokken met jezelf, maar realiseer je je dat je daardoor heel erg aan het flikflakken bent?” zo weerklinkt Josephine’s peptalk. Maar Pascal heeft er zijn mening over:”Dat mental coach gedoe. Ik vind dat allemaal een beetje opgeklopt. Dat hoeft voor mij niet.”

“Lisa staat het dichtst bij mij nu en we hebben lol en… ik verwacht eigenlijk dat Lisa mij ook kiest.”, vertelt een vastberaden Josha. Maar Lisa kijkt de kat uit de boom (en lijkt iedereen bevriend te willen houden?):”Ik zit gewoon heel erg te twijfelen. Josha is gedegradeerd en dat vind ik gewoon heel erg voor haar. Aan de andere kant Elsje, jij verdient het ook. Jeanette die werkt heel hard, die verdient het ook. Met Maarten heb ik ook een speciale band. Ik weet het niet!”

Sarah is enthousiast met haar promotie naar Koh Muk! ”Ik wil opnieuw fris, vrij… de nieuwe toekomst tegemoet gaan!”

”Je moet hier blijkbaar heel hard roepen. En als je niet hard roept, dan val je niet op.” Machteld uit haar frustraties over de groep op het vasteland.